Hello everyone,
Vandaag ga ik het hebben over sporten. Sporten is aan de ene
kant het leukste om te doen en aan de andere kant ook zo zwaar en vervelend. Ik
denk dat bijna iedereen het kent; het tegenzin. Maar als ik dan ga dan voel ik
me helemaal geweldig en heb ik veel voldoening. Maar ik zeg eerlijk, soms is de
verleiding te groot.
Maar nu ben ik alweer begonnen met sporten. En op de een of
andere manier voel ik me heel erg geïnspireerd. Ik heb veel motivatie. De truc
is alleen die motivatie vast te houden. Bij iedereen is het weer anders. Bij de
een werkt een moodboard en bij de ander juist niet.
Bij mij is het zo dat youtube filmpjes erg motiverend werken.
Als ik iemands fitness routine zie, of transformatie denk ik altijd bij mij zelf;
stel dat ik dat ben. Maar op een gegeven moment moet dat stoppen. Op een
gegeven moment moet ik als vervangen voor doen. Geen als ik het ga doen meer maar
ik ga het doen.
Ik wil ook een verhaaltje vertellen (eigenlijk is het een
video maar helemaal aan het eind vind je de link ernaar) dat me erg
inspireerde. Er was een jongen en hij had kanker, hij was dun en zwak en
eindelijk na lang gevochten te hebben heeft hij het overleefd. Daarna vond hij
het vreselijk dat zijn lichaam zo zwak was, dus begon hij te sporten, steeds
intensiever. Na heel lang getraind te hebben heeft hij het lichaam waar
bodybuilders van dromen. Dat heeft me heel erg geïnspireerd, niks heeft hem
gestopt.
En dan besef ik me van, wat is mijn reden? Waarom ga ik niet
sporten. Omdat ik moe ben? Hij had kanker, hij was waarschijnlijk zwakker dan
ik. Regent het een beetje? Oh ik heb toch een sportschoolabonnement en een
sportschool om de hoek. Anders kan ik altijd een filmpje nemen van mijn
favoriete sport youtubers tone it up. Heb ik veel huiswerk? Ik kan altijd een
pauze van een half uur nemen, een kwartier een korte full body workout doen en
verder gaan.
Maar wat me echt aan het werk heeft gezet iets heel gênants.
We hadden piepjestest op school en na een paar keer heen en weer rennen gingen
een paar weg. Na een tijdje werd alles heel erg wazig en was ik heel erg
duizelig. Ik viel gewoon bijna flauw na de piepjestest, en ik heb er niet eens
een voldoende ervoor gehaald. Ik heb me aangemeld bij de conditietraining op
school, heel veel gingen na de eerste les weg vanwege de lak aan motivatie. Wat
heel zonde was, want het werkt heel goed.
En ik wil erop benadrukken, vraag om hulp als je dat nodig
hebt. Schaam je niet. Je moet jezelf voorstellen over een paar maanden, veel en
veel slanker. En dat alleen maar omdat je een seintje hebt gegeven van, ik heb
een beetje hulp nodig. Want als je aan iets nieuws begint heb je er wel
informatie over nodig. Dat heet leren, en zoals de oude gezegde zegt; geen
enkele vraag is dom. Beter dat je het vraagt en weet dan dat je het niet vraagt
en maar iets doet.
Ik kan hier uren over door kletsen en over schrijven maar
voor nu is het genoeg. Misschien komt er wel een vervolg over dit onderwerp.
Wat zijn jullie motivaties? Laat achter bij de comments!
A very
goodbye untill next time ;)
(foto's: www.weheartit.com )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten